W Saksonii w roku 2012 na około 1.000 ha powierzchni użytkowanych ekologicznie uprawiane były rośliny strączkowe na nasiona (źródło: SMUL 2013). Zajmowały one 5% gruntów ornych w rolnictwie ekologicznym. Uprawa została w ostatnich latach ograniczona, mimo istotnej funkcji roślin strączkowych jako roślin dostarczających azot w tym systemie uprawy. Problemów przysparzało występowanie chorób i szkodników oraz regulacja zachwaszczenia. Poza tym w ostatnich latach na obniżenie plonu wpłynęła susza w okresie wczesnowiosennym.
W doświadczeniu (początek: jesienią 1992r.), na leżącym na zboczu polu zagrożonym erozją (typ gleby Ut4), na saksońskim obszarze lessowym, pagórkowatym (w pobliżu pól Methau/Colditz) badane są uprawy w płodozmianie: kukurydza na ziarno (do 2008: burak cukrowy) - pszenica ozima - jęczmień ozimy (uprawa w poprzek do nachylenia stoku) pod kątem oddziaływań w uprawie roli i roślin, uprawy gleby z obracaniem skiby i bez odwracania - zmniejszającej erozję wodną, z siewem w materiał mulczowy (po międzyplonie z gorczycy lub po nawożeniu słomą).
Choć trudno sobie wyobrazić chwasty jako przedmiot ochrony i organizmy warte zachowania, można pokusić się o stwierdzenie, że są one ważnym ogniwem ekosystemu pola uprawnego. Ich obecność jest warunkiem równowagi procesów biologicznych.
Pole uprawne to miejsce bytowania i żerowania wielu organizmów. Choć często kojarzy nam się z roślinami uprawnymi i ich szkodnikami, pamiętajmy, że poza nimi występuje tu szereg organizmów pożytecznych.
Najważniejszym powodem dlaczego ludzie wybierają żywność naturalną jest dobro zwierząt (Ökobarameter, Germany, 2012). Z drugiej strony wyższość chowu naturalnego nad zwykłym nie jest wcale taka pewna, ze względu na raporty medialne o złym stanie systemów naturalnych.Wymogi wynikające z rozporządzenia UE dotyczącego ekologicznego chowu kur niosek różnią się w wielu kwestiach od konwencjonalnego chowu tych zwierząt. Wymagania pewnych stowarzyszeń hodowlanych są nawet ostrzejsze od przepisów UE.
Mięso drobiowe jest w Polsce wyjątkowo popularne. Hodowcy drobiu nie mają problemu z rynkiem zbytu. Tuszki drobiu z chowu ekologicznego osiągają na rynku wyższe ceny niż te z konwencjonalnej hodowli. Zainteresowanie ekologicznym mięsem drobiowym stale rośnie. W Europie ekologiczny chów stanowi ok. 8-20% całej produkcji drobiu.
W intensywnie używanych Feldflur brakuje wielu owadów, zwłaszcza w letnie odpowiednich roślin, które dostarczają im żywność. Dlatego połowa znanych gatunków pszczół jest zagrożone wyginięciem. Czy inwestując paski kwiaty / obszarach aktywnego rolnika dla przetrwania wielu owadów, a tym samym w znaczący sposób przyczynić się do ochrony gatunkowej. Ponadto zapewnienie wieloletnich pastwisk kwiatowe i pasą i pokrycie dla dzikich zwierząt takich jak jelenie, króliki, bażanty, kuropatwy, itp
Zmniejszenie się bioróżnorodności w krajobrazie kulturowym jest istotnym problemem w wielu częściach Europy. Propozycja rozwiązania tej sytuacji jest taka, aby wymagać od rolników zakładania ekologicznych obszarów priorytetowych. W UE prowadzone są dyskusje, jaki powinien być udział tych powierzchni priorytetowych i jaką jakością powinny się charakteryzować. W Szwajcarii ekologiczne obszary priorytetowe są obowiązkowe od 15 lat i są przedmiotem różnych prac badawczych.
W biogazowniach rolniczych, w procesie fermentacji beztlenowej w fermentowniku, z produktów ubocznych produkcji zwierzęcej (gnojowica lub obornik stały) i/lub z biomasy roślinnej produkowany jest biogaz. Składa się on z metanu i dwutlenku węgla. Metan spalany jest w silniku, który napędza generator wytwarzający energię elektryczną. Ta instalacja do przetwarzania gazu nazywana jest blokiem elektrociepłowniczym. W procesie produkcji energii elektrycznej wytwarzane jest również ciepło.
Rosnąca liczba konsumentów zdrowej żywności, a zwłaszcza tej pochodzącej z certyfikowanych ekologicznych gospodarstw spowodowała wzrost zainteresowania rolników taką produkcją. Celem ekologicznej uprawy roli jest jak najmniejsza ingerencja w środowisko naturalne. Wiąże się to ze spełnieniem szeregu wymagań, zarówno co do techniki uprawy, jak i ochrony roślin.
